Cud zamiany wody w wino na weselu w Kanie Galilejskiej zajmuje istotne miejsce w świadomości chrześcijan. Jest to bowiem pierwszy znak, jakiego Jezus dokonał publicznie. Dodatkowo to właśnie z tego zdarzenia teologia wyprowadza istotę wstawiennictwa Matki Jezusa. Już starożytni bibliści, tacy jak św. Hieronim czy św. Epifaniusz z Salaminy ustalili, że miejscem pierwszego cudu Jezusa jest galilejska miejscowość Kfar Kana leżąca ok. 8 kilometrów na północny wschód od Nazaretu. Jest ona dzisiaj zamieszkała przez ludność arabską, w większości muzułmańską, a nieliczni chrześcijanie zaliczającą się do wyznawców tak katolicyzmu, jak i prawosławia. Od czasów upadku państwa krzyżowców w XII stuleciu, w Kanie nie było żadnego kościoła. Dopiero w czasach panowania tureckiego, w 1641 r., dzięki wielu zabiegom i łapówkom, franciszkanom udało się zakupić sporą działkę na terenie centrum miejscowości. Na działce tej znajdowały się ruiny, które ówczesna tradycja jednoznacznie łączyła z miejscem ewangelicznego wesela. Niedługo później zakonnicy wybudowali w tym miejscu niewielką kaplicę, w której odprawiali Msze święte ojcowie franciszkańscy przyjeżdżający z Nazaretu. Dzisiejszy kościół powstał dopiero w XIX stuleciu. Franciszkanie wykorzystali wówczas sprzyjającą sytuację międzynarodową. Turcja przegrała prowadzoną na Bałkanach wojnę z Rosją. Zaczęła więc zabiegać o poparcie mocarstw europejskich przy ustalaniu warunków pokoju. Te bojąc się zbyt wielkiego wzrostu potęgi Rosji, doprowadziły w 1878 r. do zwołania w tej sprawie specjalnego kongresu międzynarodowego do Berlina. Nic więc dziwnego, że w takiej sytuacji urzędnicy tureccy nie chcieli rozbudzać sporów z ludnością chrześcijańską i wydali wiele zezwoleń na budowę nowych kościołów. W Kanie zaczęto wówczas budować aż dwie, stojące w sąsiedztwie świątynie: katolicką i prawosławną. Obie nowe świątynie stanęły na obszarze rozległych, dawnych ruin. Badania archeologiczne potwierdzają, że od I do IV wieku znajdowała się tu prywatna rezydencja mieszkalna. Później wybudowano tu synagogę, którą w VI stuleciu zastąpił kościół, zburzony w XII wieku. Zarówno cerkiew prawosławna jak i kościół katolicki poświęcone zostały pierwszemu cudowi Jezusa. W obu też umieszczone są kamienne stągwie, które przypominają o tym wydarzeniu. Cerkiew prawosławna wybudowana na planie krzyża greckiego jest otoczona jest pięknym ogrodem. Jej wnętrze jest dostępne dla wiernych w czasie nabożeństw i dla zorganizowanych grup pielgrzymów prawosławnych.