3. Choroby układowe tkanki łącznej. Choroby układowe, obejmujące tkankę łączną, zwykle mają podłoże autoimmunologiczne. Dawniej nazywane były kolagenozami, jednak w rzeczywistości schorzenia te nie dotyczą tylko zaburzeń produkcji kolagenu, ale wszystkich tkanek łącznych. 3.1. Układowe zapalenie naczyń krwionośnych
Fot: UCSF / Zapalenie tkanki łącznej (łac. cellulitis) to powszechnie występująca infekcja skóry o podłożu bakteryjnym, która bez podjęcia leczenia może rozprzestrzenić się w organizmie i doprowadzić nawet do stanu zagrożenia życia. Głównym objawem zapalenia jest czerwona, tkliwa i gorąca w dotyku skóra. Symptomy cellulitisu najczęściej dotykają kończyn dolnych, choć mogą pojawić się na twarzy i dowolnej części ciała. Zdarza się, że zapalenie tkanki łącznej atakuje tkanki znajdujące się pod skórą, a stan zapalny obejmuje węzły chłonne i krwiobieg. Rozprzestrzeniająca się infekcja wymaga szybkiej interwencji medycznej. Przyczyny zapalenia tkanki łącznej Do rozwoju stanu zapalnego w obrębie tkanki łącznej dochodzi po wniknięciu bakterii przez skaleczoną lub pękniętą skórę. Na ogół są to paciorkowce lub gronkowiec. Drobnoustroje mogą być przeniesione przez niektóre rodzaje pająków lub owadów, ponadto mogą dostać się do organizmu przez przesuszony i łuszczący się naskórek. Podatność na rozwój cellulitisu jest większa w następujących sytuacjach: spadek odporności organizmu w związku z cukrzycą, białaczką lub wirusem HIV (lub pełnoobjawowym AIDS); do osłabienia układu immunologicznego mogą też przyczyniać się leki, na przykład kortykosteroidy; nadwaga lub otyłość – zbędne kilogramy zwiększają podatność na infekcję tkanki łącznej i nawroty; przewlekły obrzęk kończyn – osłabia tkankę łączną i sprawia, że staje się ona łatwym celem dla drobnoustrojów; uraz – nawet niewielkie skaleczenie, zadrapanie lub oparzenie stwarza bakteriom możliwość przedostania się do wnętrza organizmu; choroby skóry (np. egzema, łuszczyca, grzybica międzypalcowa, ospa wietrzna) – mogą przyczyniać się do przerwania ciągłości tkanek skóry; nowy tatuaż lub kolczyk w ciele; wcześniejsze przypadki zapalenia tkanki łącznej – ryzyko nawrotu jest szczególnie wysokie u osób, które doświadczyły stanu zapalnego kończyn dolnych. Cellulitis może rozwinąć się nawet przy braku widocznego pęknięcia lub skaleczenia skóry. U większości osób zapalenie tkanki łącznej przebiega w łagodny sposób i po kilku dniach lub czasem tygodniach leczenia chory wraca do pełni zdrowia. Cellulitis może jednak przerodzić się w groźną infekcję, a nawet spowodować zagrażającą życiu sepsę. Zapalenie tkanki łącznej – objawy Zaczerwienienie skóry po jednej stronie ciała i towarzyszące mu uczucie ciepła to klasyczne symptomy stanu zapalnego tkanki łącznej. Obszar rumienia stopniowo się powiększa, a ponadto pojawiają się: obrzęk, tkliwość i ból. Objawy zapalenia tkanki łącznej u dorosłych są często obecne na nogach, twarzy i rękach. U dzieci symptomy infekcji występują na ogół na twarzy lub wokół odbytu. W przebiegu cellulitisu może dojść do wzrostu temperatury ciała, wystąpienia dreszczy i obrzęku węzłów chłonnych – oznaki te wskazują na rozprzestrzenianie się infekcji. Do objawów, których w żadnym wypadku nie wolno bagatelizować, należą: bolesna, czerwona, gwałtownie nasilająca się wysypka oraz gorączka. Jeśli zmiany skórne stają się coraz bardziej dokuczliwe, a temperatura ciała mieści się w normie, sytuacja jest znacznie mniej poważna, ale i tak warto skonsultować się z lekarzem jeszcze tego samego dnia. Zapalenie tkanki łącznej – leczenie Podstawą leczenia stanu zapalnego w obrębie tkanki łącznej są antybiotyki. W łagodnych postaciach cellulitisu antybiotykoterapię stosuje się w domu, ale przy rozprzestrzeniającej się w organizmie infekcji konieczny może się okazać pobyt w szpitalu i dożylny wlew leków. Lekarze zalecają, aby przyjmować antybiotyki ściśle według zaleceń, w odpowiednich odstępach czasu i przez określoną liczbę dni – nie wolno przerywać terapii farmakologicznej tuż po nastąpieniu poprawy, ponieważ nie ma gwarancji, że bakterie, które wywołały infekcję zostały do końca zniszczone. Jeśli od momentu rozpoczęcia antybiotykoterapii minęły już 72 godziny, a stan chorego nie zmienił się na lepsze, należy skonsultować się z lekarzem prowadzącym leczenie. Wskazaniem do wizyty u specjalisty jest także pogorszenie objawów i samopoczucia mimo zastosowania antybiotyku. Jeśli rozpoznano zapalenie tkanki łącznej w stopie, podczas leczenia warto ułożyć kończynę objętą stanem zapalnym w górze (np. poprzez podłożenie poduszek pod nogę), aby złagodzić obrzęk. Dobre efekty przynoszą również ciepłe okłady. Jeśli pojawiają się dolegliwości bólowe skóry, które stają się dużym problemem, można zażyć lek przeciwbólowy. Osobom, które zmagają się z zapaleniem tkanki łącznej twarzy zaleca się dokładną pielęgnację skóry, ponieważ jej właściwe nawilżenie chroni przed pękaniem, a co za tym idzie – przed wnikaniem do skóry bakterii. Tym samym pozwala uniknąć nawrotu zakażenia. Warto profilaktycznie sprawdzać stan skóry na całym ciele, by w porę zauważyć zmiany skórne (jest to szczególnie ważne dla cukrzyków). Zobacz film: Jak odbudować florę bakteryjną po zażywaniu antybiotyku? Źródło: 36,6.
Podejrzenie autoimmunologicznego zapalenia mięśni/ bardzo wysokie d-dimery. Pacjent, lat 56 skierowany został z podejrzeniem autoimmunologicznego zapalenia mięśni. Od 2 lat postępujące osłabienie siły mięśniowej (bez niedowładów)- głównie obręczy miednicy; od kilku tygodni trudno mu wejśc na stołek, wstać z pozycji w przysiadzie.
Co to jest mieszana choroba tkanki łącznej i jakie są jej przyczyny? Określenie „mieszana” choroba tkanki łącznej jest związane z faktem, że splatają się w jej przebiegu objawy trzech chorób należących do przewlekłych zapalnych chorób o podłożu autoimmunologicznym. Równocześnie w przypadkach mieszanej choroby tkanki łącznej można rozpoznać toczeń rumieniowaty układowy, twardzinę układową i zapalenie wielomięśniowe lub skórno-mięśniowe. U niektórych chorych dołączają się objawy reumatoidalnego zapalenia stawów. Ważne jest, aby odróżniać omawianą chorobę od tzw. niezróżnicowanej choroby tkanki łącznej, którą rozpoznaje się, gdy objawy nie odpowiadają określonej jednostce chorobowej. Tak jak w całej grupie chorób tkanki łącznej o podłożu autoimmunologicznym, w mieszanej chorobie tkanki łącznej nie znamy przyczyn jej powstawania. Mogą do niego przyczyniać się czynniki genetyczne, a także „środowiskowe”, do których należą głównie zakażenia wirusowe. Dowodem, że w mieszanej chorobie tkanki łącznej odgrywa rolę autoimmunizacja jest obecność w surowicy chorych wielu autoprzeciwciał. Jak często występuje mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej występuje rzadko, a ponadto jest często bardzo trudna do rozpoznania, gdyż w jej przebiegu pojawia się wiele objawów ze strony różnych układów i narządów. Częstość jej występowania określa się jako 1 przypadek na 10 000 osób. Częściej chorują kobiety, a wiek zachorowania to najczęściej trzecia lub czwarta dekada życia. Jak objawia się mieszana choroba tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej cechuje się wielką różnorodnością objawów. Są one także zmienne w przebiegu choroby. Najwcześniej pojawia się osłabienie ogólne, bóle mięśni, stawów, obrzęk rąk, stany podgorączkowe. Później dochodzi najczęściej do zapalenia stawów i zapalenia mięśni. Ważnym i groźnym objawem jest nadciśnienie płucne, dochodzi także do zmian zapalnych w sercu. U większości chorych występuje objaw Raynauda (blednięcie, zasinienie i ból, a następnie zaczerwienienie palców rąk pod wpływem zimna, rzadziej stresu). W obrębie skóry mogą pojawiać się różne zmiany, typowe dla trzech chorób „tworzących” mieszaną chorobę tkanki łącznej. Może to być rumień na twarzy, nadwrażliwość na promienie słoneczne, rozszerzenia naczyń skórnych (telangiektazje), twardnienie skóry w obrębie rąk. W przewodzie pokarmowym dochodzi często do utrudnienia połykania, refluksu żołądkowo-przełykowego, zaburzeń pracy jelit. Częste są objawy ze strony układu nerwowego. U części chorych obserwuje się zaburzenia czynności nerek. Co robić w przypadku wystąpienia objawów mieszanej choroby tkanki łącznej? Objawy mieszanej choroby tkanki łącznej początkowo są nieswoiste dla żadnej, konkretnej choroby i obejmują ogólne osłabienie, bóle stawów, mięśni, stany podgorączkowe. Objawy takie występują we wczesnym okresie wielu chorób. W razie wystąpienia takich objawów należy zgłosić się do lekarza podstawowej opieki zdrowotnej, który jednak w tej wczesnej fazie może mieć duże trudności w ukierunkowaniu postępowania diagnostycznego. Gdy pojawiają się bardziej charakterystyczne objawy, chory zwykle zostaje skierowany do reumatologa, który może zaplanować badania laboratoryjne ułatwiające rozpoznanie. W jaki sposób lekarz ustala rozpoznanie mieszanej choroby tkanki łącznej? Oprócz opisanych wyżej objawów klinicznych do rozpoznania mieszanej choroby tkanki łącznej potrzebne jest wykazanie w surowicy obecności przeciwciał charakterystycznych dla tej jednostki chorobowej. Opracowano już kilkakrotnie międzynarodowe kryteria ułatwiające rozpoznanie, jednak często rozpoznanie budzi wątpliwości i wymaga różnicowania z innymi chorobami tkanki łącznej. Ponadto objawy mieszanej choroby tkanki łącznej mogą zmieniać się w jej przebiegu, co dodatkowo utrudnia diagnostykę. Jakie są metody leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej? Nie ma jednolitej metody leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej. Zależy ono tego, które objawy przeważają w danym okresie choroby. W lżejszych postaciach z przewagą objawów zapalenia stawów stosuje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, a także leki „modyfikujące” proces zapalny. U chorych z objawami zapalenia osierdzia, mięśnia sercowego, opłucnej, konieczne jest podawanie glikokortykosteroidów i leków immunosupresyjnych. Tętnicze nadciśnienie płucne, objaw Raynauda, zapalenie nerek o ciężkim przebiegu wymagają specjalistycznego leczenia. Trudno jest opanować dolegliwości ze strony przewodu pokarmowego, a także zaburzenia neurologiczne. Leczenie mieszanej choroby tkanki łącznej musi być więc celowane na poszczególne układy i narządy zajęte procesem zapalnym. Czy możliwe jest całkowite wyleczenie mieszanej choroby tkanki łącznej? Mieszanej choroby tkanki łącznej nie da się całkowicie wyleczyć. Jak wykazano u około 1/3 chorych udaje się uzyskać poprawę, „cofanie się” objawów. Z kolei także w około 1/3 przypadków choroba postępuje i wymaga stałego leczenia. Zajęcie przez proces zapalny serca, układu oddechowego, nerek, a także zakażenia, do których często dochodzi u chorych, mogą stanowić zagrożenie dla życia pacjenta. Co trzeba robić po zakończeniu leczenia mieszanej choroby tkanki łącznej? Mieszana choroba tkanki łącznej zagraża wieloma powikłaniami. Uzyskanie poprawy jest zwykle tylko okresowe, dlatego trudno mówić o zakończeniu leczenia tej choroby. U niektórych chorych można odstawić leki, bo opanowano objawy choroby, ale pacjent musi być okresowo badany przez specjalistę, trzeba kontrolować miano odpowiednich przeciwciał w surowicy i parametry laboratoryjne procesu zapalnego. Kontroli może wymagać gęstość mineralna kości, gdyż długotrwale podawane glikokortykosteroidy mogą doprowadzić do osteoporozy. Co robić, aby uniknąć zachorowania na mieszaną chorobę tkanki łącznej? Ponieważ nie znamy przyczyny mieszanej choroby tkanki łącznej, nie ma metod pozwalających zapobiec jej rozwojowi.
W rezultacie dochodzi do postępującego skostnienia tkanki mięśniowej i tkanki łącznej (np. torebek stawowych, ścięgien i więzadeł). Odmiany. Mutacja mozaikowa to bardzo rzadka odmiana myositis ossificans. Przy tym rodzaju choroby, kostnienie zachodzi tylko w okolicy jednej części ciała, np. pleców.
Malinka | 2013-02-10 16:59 Witam serdecznie, Choruje na mieszana choroba tkanki łącznej i mam straszny problem z cerą, tzn: wysypuje mnie strasznie, szczególnie na policzkach, tworzą mi się aż zaognione bulwy, które utrzymują mi się strasznie długo, parę miesięcy i nawet jak się zaczną goić to i tak zostawiają po sobie czerwone plamy na skórze, które nie chcą zbieleć. Dlatego interesuje mnie, czy ktoś z Was miał podobny problem w tej chorobie i co pomogło na owe okropieństwa na cerze? Ja obecnie przyjmuje 8mg Metypredu i 500 mg Myfenax (ot aby nie brać jeszcze większej dawki Metypredu). Będę wdzięczna za cenne informacje :) Pozdrawiam. Karola | 2013-03-02 01:13 Witam wszystkich bardzo na imie Karolina dwa lata choruję na z moim zdrowiem zaczeły się w 2009 bolały mnie węzłchłonne i miałam leukocyty bardzo niskie samoczynnie na rekach i nogach wychdziły mi siniaki. Kilka razy zendlałm i strasznie się męczyłam. Po wejściu na pierwsze piętro po schodach czułam się jak bym przebiegła z15 do szpitala na oddział hematologii,tam zrobiono mi badania i okazało się że jakś czas temu przeszłam wirusa cytomegali i mi również cytometrię krwi obwodowej(markery rakowe)naszczęście wynik był dobry i nie wykyto komóreczek rakowych. Zostałam wypisana do domu i skierowano mnie do poradni co 2 miesiące do lekarza,moje wyniki trochę tylko witamin,które zapisała mi pani pewnym czasie zaczeły boleć mnie nogi ,ramiona ispuchły mi stopy i przeszkadzało mi światło oraz miałam rumień na też bardzo silny objaw na badanie ANAwyszło bardzo wysokie i zostałam skierowana do zdignozowano u mnie metypred4 metotrexattraz w tygodniu polfilni Qensyl sądn ! że czuję się źle i boląmnie stawy wtedy biorę kijki i idę przed tą chorobe zaakceptować i nauczyć się z nią K | 2014-01-19 03:12 Witam, mam 3o lat. te wszystkie wypowiedzi prawie w 100 procentach oddają to co ja przechodzilem ponad 5 lat temu. bylo to straszne. pisze *bylo* ale to chyba trwa do teraz. bo tak naprawde uswiadomilem sobie teraz ze choruje na Mieszna chorobe tkanki lacznej zespoły nakaładania. przez cale 5 lat czuje sie ospaly, zmeczony, co jakis czas swędzą mnie palce w okolicach stawow i wide lekkie kropki z zaczerwienieniem. aktualnie nie biore zadnych lekow, ale 3 kata temu lekarz stwierdzil RZS i pobralem sulfasalazyne przez rok i przestalem. myslalem ze wszytsko sie uspokoilo, ale najwidoczniej wrocilo. NIE WIEM CO MAM TERAZ ROBIC?? przed 5 laty tez przechodzilem to co opisywaliscie - poczawszy od zdiagnozowania tocznia, poprzez bolerioze, i jakies jeszcze nine choirboy na ktore non stop zmienialem lekarstwa. najgorsze byly objawy jak mi zapuchly wszystkie stawy, a rekami i nogami nie moglem ruszac, zwlaszcza rano. taki mialem ból, ze rozerwanie kartki papieru w rekach bolo dla mnie trudnoscia. jak mi przepisali leki steroidalne to po 3 tygodniach musialem odstawic bo non tsp wychodzil mi pot i jeszcze wieksze zmeczenie. Najgorsze bolo też to jak lekarze na Kopernika w szpitalu w Krakowie mysleli, że symuluje ból. ten czas byl straszny, ale go przetrwalem. a teraz snow zmeczenie i swedzenie. a od zwyklego swedzenia palca u reki sie to kiedys zaczelo. NIE WIEM CO TERAZ ROBIC!!!! Esoeson | 2015-01-20 17:07 Witam wszystkich bardzo serdecznie kiedys zachorowalem na cos takiego co mnie powiginalo we wszystkie strony swiata , martwila sie o mnie mama i martwil sie o mnie tata , czy jeszcze jest jakas szansa czy jeszcze zobacze kawalek swiata , tak sobie zaczalem bo taki jestem wesoly i pelni zycia czlowiekiem. Moja historia z choroba zaczela sie w wieku 8 lat ,trafilem do swietnych lekarzy ale nie od jak to wszystko choroba opisuje, mialem. .Jako mlody chlopak zawsze bylem ciekaw swiata i nie bylo dla mnie barier , takze choroba nie byla traktowana dla przeze mnie jako bariera ,poprostu nie dopuszczana byla przeze mnie mysl ze jestem na cos chory, smakowalem zycia jak kazdy , do tej pory oczywiscie i jeszcze dlugo bede. Nigdy nikogo na ta chorobe nie spoktalem .Mialem powiedziane iz do 20 moge nie dozyc , az tu nagle po 14 zaczelo sie poprawiac az przechodzilo w miano cudu .zaczalem duzo sobie uswiadamiac a jednoczesnie z partyzanta odstawilem leki tak zeby mama nie wiedziala i tak zaczelo sie robic lepiej i lepiej i lepiej . Pozniej tylko musialem sie podleczyc na osteoporoze spowodowana wczesniejszym jeszcze przed rozkminka z braniem lekow ktore mi rozwapnialy kosci , ale na to tez znalazlem sposob ,az pownego dnia w wieku juz 20 lat ostatni raz widzialem sie z pania profesor ktora mnie prowadzila od poczatku do konca przebiegu choroby , z wielkim znakiem zapytania w glowie jak ja to zrobilam ?.Teraz mam 35 lat czuje sie coraz lepiej od 15 lat nie bylem u lekarza. moge wam szczegolowo opowiedziec wszystko co macie robic a przede wszystkim uwierzcie w siebie jak to mowia w zdrowym ciele zdrowy duch ,wlasnie ze jest na odwrot ze zdrowym duchem zdrowe @ jakies pytania jakby ktos mial , nie dajcie sie chorobie i ja wam pomoge jak tylko bede mogl pozdrawiam Tomek Mała | 2016-09-11 07:37 Witam. Dwa dni temu zdiagnozowano u mnie mieszana chorobę tkanki łącznej... zalamalam się... zaczęło się 10 miesięcy temu od objawu Raynauda, później doszedł bol stawów, obrzek palców i nadgarstkow, okropna sztywność... dodatnie przeciwciala RNP I Ro-52. Czy jest ktoś kto dłuższy czas zmaga się z tą chorobą i może mi powiedzieć o niej coś więcej? Jak wygląda życie z chorobą i jakie sa rokowania? Mała | 2016-09-11 07:40 Czy bardzo wysokie miano przeciwciał 1:10240 oznacza że przebieg będzie cięższy czy nie ma to znaczenia w rokowaniu? Magda | 2016-11-16 22:45 Mała - proszę się ze mną skontaktować 697681205 Magda
Guzki Schmorla to zmiany w kręgosłupie powstające na skutek jego szybkiego wzrostu. Przyczyną schorzenia są również: ekstremalne obciążenia (np. sportami wyczynowymi), niedobory witamin czy zaburzenia tkanki łącznej. Objawy guzków Schmorla to m.in. ból kręgosłupa o charakterze napadowym (guzki w części lędźwiowej kręgosłupa
Kolagenozy to grupa chorób, które przyczyniają się do patologicznych zmian tkanki łącznej. Należą do nich reumatoidalne zapalenie stawów, toczeń rumieniowy układowy i układowe zapalenie naczyń. Jakie są przyczyny i objawy chorób tkanki łącznej? Jak przebiega ich leczenie? Spis treściKolagenozy (choroby tkanki łącznej) - przyczynyChoroby układowe tkanki łącznej - objawy Kolagenozy to dawne określenie na choroby układowe tkanki łącznej. Praktycznie każda tkanka i narząd w organizmie może być zajęty przez chorobę, gdyż tkanka łączna tworzy bardzo wiele narządów, skórę, chrząstki, kości i naczynia krwionośne. Jednak najczęściej atakuje skórę i stawy. Kolagenozy (choroby tkanki łącznej) - przyczyny Kolagenozy to grupa chorób o podłożu autoimmunologicznym. Oznacza to, że w ich przebiegu komórki układu odpornościowego atakują tkanki własnego organizmu (w tym przypadku tkankę łączną), na skutek błędu organizmu w rozpoznawaniu własnych komórek. Nie wiadomo, co jest przyczyną takiego stanu. Przypuszcza się, że na rozwój choroby ma wpływ kombinacja czterech czynników: genetycznych immunologicznych ( defekty limfocytów T regulacyjnych) hormonalnych ( wahania stężeń estrogenów i androgenów) środowiskowych (infekcje wirusowe, szczepienia, leki immunogenne) Poradnik Zdrowie: kiedy iść do reumatologa? Choroby układowe tkanki łącznej - objawy Reumatoidalne zapalenie stawów Objawy - obrzęk, ból i sztywność stawów, które nasilają się po przebudzeniu, tkliwość stawu na ucisk, ograniczenie ruchomości, a w końcu deformacja. Ponadto pojawiają się stany podgorączkowe, osłabienie, zmniejszenie masy ciała. Leczenie - kluczową rolę odgrywają leki modyfikujące przebieg choroby (LMPCh), gdyż łagodzą objawy, ale przede wszystkim hamują niszczenie stawów. Inne środki stosowane w leczeniu to glikokortykosteroidy, niesteroidowe leki przeciwzapalne i leki przeciwbólowe. Terapia obejmuje także ćwiczenia, fizykoterapię, zaopatrzenie ortopedyczne i odpowiednią dietę; Młodzieńcze idiopatyczne zapalenie stawów (choroba Stilla) Objawy: Postać nielicznostawowa - stan zapalny obejmuje 1-4 stawy (mogą to być kolana, kostki, palce u rąk i nóg, nadgarstki, łokcie oraz biodra). Stany podgorączkowe występują sporadycznie. Postać wielostawowa - dotyczy dzieci w różnym wieku. Częściej dotyka dziewcząt. Dochodzi do zapalenia większości stawów. U części chorych dochodzi do przewlekłego zapalenia błony naczyniowej oka. Postać układowa - gorączka wzrastająca wieczorem i spadająca poniżej normy rano, nieswędząca wysypka, stan zapalny może rozprzestrzenić się ze stawów na organy wewnętrzne, co objawia się zapaleniem mięśnia sercowego, osierdzia, płuc i opłucnej. Leczenie - podaje się glikokortykosteroidy, leki immunosupresyjne. Na terapię składa się także leczenie usprawniające i dostawowe oraz operacyjne; Toczeń rumieniowaty układowy Objawy - rumień na twarzy (lub innych, odsłoniętych częściach ciała) w kształcie zbliżonym do motyla, ból stawów i ich opuchlizna, łysienie. Charakterystyczny jest także objaw Raynauda - napadowy skurcz tętnic dystalnych części dłoni, palców, co prowadzi do ich zblednięcia i oziębienia. Ponadto pojawiają się osłabienie, stany podgorączkowe lub gorączka, utrata masy ciała. Leczenie - choremu podaje się niesteroidowe leki przeciwzapalne, kortykosteroidy, leki przeciwmalaryczne. Przeczytaj też: Schorzenia wynikające z autoagresji, czyli choroby autoimmunologiczne Rumień guzowaty Objawy - żywoczerwone twarde i bolesne guzki na skórze (najczęściej na nogach), bóle stawów, bóle brzucha, kaszel, stan podgorączkowy. Leczenie - podanie odpowiednich leków zależy od przyczyny choroby (np. jeśli przyczyną są bakterie, podaje się antybiotyki). Ponadto na zmienione chorobowo miejsca stosuje się okłady i maści. Zespół antyfosfolipidowy Objawy - zakrzepica, ból stawów, zmiany na skórze - siność siatkowata, owrzodzenia podudzi i zmiany martwicze w obrębie palców. Leczenie - obejmuje postępowanie przeciwzakrzepowe. Wykonuje się także plazmaferezę - to metoda oczyszczania osocza z niepożądanych składników. Ponadto podaje się także doustnie cyklofosfamid, a dożylnie immunoglobuliny i heparynę. Zespół Sjögrena Objawy zespołu suchego oka, czyli suchość rogówki i spojówek odczuwane jako „piasek” pod powiekami, nadwrażliwość oczu na światło. Ponadto pojawiają się suchość w ustach, problemy z żuciem i połykaniem jedzenia, utrata lub zaburzenia smaku i węchu, suchość w nosie i gardle, objaw Raynauda. Leczenie - choremu podaje się sztuczne łzy, pilokarpinę, chlorochinę a czasem glikokortykosteroidy. Przeczytaj też: Zespół Guillaina-Barrégo: objawy i leczenie Twardzina układowa Objawy - pergaminowa, ściągnięta, świecąca, stwardniała skóra na twarzy, klatce piersiowej i rękach, objaw Raynauda, objawy zapalenia stawów, spośród których dominującym jest ból, problemy z przełykaniem. Leczenie - stosuje się leki rozszerzające naczynia, preparaty immunosupresyjne. Idiopatyczna miopatia zapalna To grupy chorób, która dotyka mięśni szkieletowych. Należą do nich zapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe i zapalenie mięśni z ciałkami wtrętowymi. Oobjawy - osłabienie mięśni proksymalnych (obręczy barkowej oraz biodrowej, ramion, ud, karku), nacieki zapalne oraz zmiany degeneracyjne/regeneracyjne i zaniki wokół wiązek mięśniowych, liczne zmiany skórne ( rumieniowe w obrębie twarzy, dekoltu, karku i barków, bocznych powierzchni ud i bioder), objaw Raynauda. Leczenie - stosuje się glikokortykosteroidy (GKS) i inne leki immunosupresyjne (najczęściej azatioprynę i metotreksat); Mieszana choroba tkanki łącznej (Zespół Sharpa) Objawy - objaw Raynauda, obrzęk rąk oraz palców, gorączka, bóle stawów i mięśni, zmiany skórne charakterystyczne dla tocznia rumieniowego układowego lub twardziny układowej. Leczenie - niesteroidowe leki przeciwzapalne lub kortykosteroidy, immunosupresanty. Zespoły nakładania To zespół chorobowy, na który składają się objawy co najmniej kilku odrębnych jednostek chorobowych - objawów tocznia rumieniowatego układowego, twardziny układowej, zapalenia wielomięśniowego lub skórnomięśniowego oraz reumatoidalnego zapalenia stawów. Układowe zapalenia naczyń To grupa schorzeń, w przebiegu których dochodzi do uszkodzenia ścian naczyń krwionośnych przez proces zapalny. Konsekwencją są krwawienia albo do zaburzenia zakrzepowo-zatorowe. Do tej grupy chorób należą choroba Takayasu, choroba Hortona (olbrzymiokomórkowe zapalenie tętnic), guzkowe zapalenie tętnic, zapalenie naczyń związane z IgA. Reumatoidalne zapalenie stawów - test wiedzy Pytanie 1 z 11 RZS jest chorobą autoimmunologiczną.
Choroby reumatyczne nie pytają o wiek! Dorośli w wieku 18-45 lat to grupa wiekowa, w której najczęściej pojawiają się pierwsze objawy chorób reumatycznych, głównie układowych chorób tkanki łącznej, takich jak toczeń rumieniowaty układowy, zespół antyfosfolipidowy, twardzina układowa, mieszana choroba tkanki łącznej i niektóre zapalenia naczyń.
W WIADOMOŚCI Przewlekła niewydolność żylna – objawy i leczenie zaawansowaniem choroby stają się niepodatne, rdzawo-brązowe przebarwienia, początkowo punkcikowate, z czasem zlewające się, ogniska zaniku białego skóry, utworzone przez zbitą tkankę podskórną często
Przyczyny zapalenia twardówki oka. Wśród przyczyn zapalenia twardówki oka wymienia się przede wszystkim choroby tkanki łącznej, takie jak: toczeń rumieniowaty układowy, reumatoidalne zapalenie stawów, zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupa, wieloobjawowe nawracające zapalenie chrząstek,
Witam, Tak zwane choroby tkanki łącznej stanowią ogromną grupę. Są wskazaniem do opieki reumatologicznej. Zatem przyjaciółka powinna zgłosić się do reumatologa. Dopiero on, po przeprowadzeniu właściwej diagnostyki, wdroży odpowiednie postępowanie. Leczenie bez badania, na podstawie skąpych informacji jest postępowaniem niewłaściwym, a wręcz może być szkodliwe dla pacjenta. Ponadto na portalach internetowych nie wolno w świetle polskiego prawa pisać o konkretnych lekach. Pozdrawiam Redakcja to zespół doświadczonych i zaangażowanych osób, z których wielu to eksperci z dziedziny medycyny, dla których dbałość o zdrowie to priorytet.
Mięśniakomięsak gładkokomórkowy tułowia i kończyn (somatycznej tkanki łącznej) cechuje się lepszym rokowaniem niż guz w przestrzeni zaotrzewnowej. U chorych bez przerzutów odległych u 75% udaje się przeprowadzić radykalną resekcję, po 10 latach u 84% z nich nie obserwuje się lokalnego nawrotu, a u 66% z nich nie obserwuje się
wszystko artykuly wiadomosci porady forum W ARTYKULE Róża, zakażenie paciorkowcem - objawy, diagnoza zapalny skóry i tkanki podskórnej . Rumień rozwija się w następstwie zakażenia paciorkowcowego. Zwykle dochodzi do niego w wyniku urazu. Przebieg choroby jest nagły W ARTYKULE Choroba Bowena nadżerki. Guzy te nie naciekają na inne tkanki, a co ważne nie dają przerzutów. U niektórych pacjentów choroba Bowena przechodzi w tzw. raka kolczystokomórkowego W ARTYKULE Alarm skórny - zmiany przednowotworowe zmiana jest podstawą do chirurgicznego usunięcie tkanki i poddania jej badaniu histopatologicznemu. Skóra pergaminowa lub barwnikowa, jest chorobą o podłożu genetycznym, jednak również rozpatrywana W PORADZIE Choroba Menkesa - przyczyny, objawy, diagnoza, leczenie kolejności dochodzi do zmian w tkance łącznej oraz objawów ze strony ośrodkowego układu nerwowego (OUN). Wśród charakterystycznych dla tej choroby objawów wymienia się: Charakterystycznie W ARTYKULE Nowotwory skóry - nadal bardzo mało o nich wiemy rozwój choroby Bowena są przewlekłe choroby skóry, toksyny, uszkodzenia skóry, promieniowanie słoneczne oraz infekcje wirusowe. Mięsaki (sarkoma) to nowotwory tkanek miękkich W POŚCIE Witajcie. Z pokrzywka walcze od 13 lat. Czasem nie biore wogole leków, brałem przerózne cudowne srodki jak telfast xyzal i cała reszte blokerów h1 ost... jest zapalenie jelita tzw. choroba Crohna-Lesniowskiego. Fakt ten może potwierdzac ze częto pokrzywki są związane ze stanem zapalnym tkanki, narządów tak jak jest W WIADOMOŚCI Chorujesz na łuszczycę? Sprawdź, czy powinieneś unikać glutenu? Zarówno łuszczyca, jak i celiakia są chorobami autoimmunologicznymi, w których przebiegu układ odpornościowy (immunologiczny) zwraca się przeciwko tkankom organizmu. W przypadku łuszczycy atakowane W ARTYKULE Toczeń rumieniowaty układowy (SLE) – patogeneza, objawy i leczenie zapalnego w wielu tkankach i narządach naszego ciała. Dlatego tak niezwykle istotna jest wczesna diagnostyka tej podstępnej i niekiedy bardzo niebezpiecznej choroby, a wczesne W ARTYKULE Bielactwo – czym jest i jak można z nim walczyć? jest schorzeniem zaliczanym do grupy chorób autoimmunologicznych . Oddziałują one niestety negatywnie nie tylko na organizm atakując narządy tkanki, ale również na naszą psychikę przez W ARTYKULE Zakaźne choroby sromu – rodzaje, objawy, leczenie furunculosis ) Polega na ostrym, nasilonym procesie zapalnym mieszka włosowego i otaczającej tkanki łącznej w postaci stożkowatego, bolesnego nacieku. Patogenem odpowiedzialnym jest najczęściej gronkowiec złocisty . Czyraczność W ARTYKULE Zmiany skórne w chorobach ogólnoustrojowych zastosowaniem laseru. Zmiany skórne w chorobach zapalnych jelit Szacuje się, że u co piątego pacjenta z rozpozną chorobą Leśniowskiego-Crohna lub wrzodziejącym zapaleniem jelita W POŚCIE hej Soniapowiem szczerze ze tez jestem nowa na tym portalu i nie pamietam jak to zrobilam Ale powiem ci ze na samym poczatku tez mialam przepisywane... chorobie to co kiedys jeden z darmotologów mi powiedzial to te efekty czyli tzw wypókłości są przyczyną zbyt dużej ilości tkanki tucznej. Powiem szczerze W POŚCIE Gabinetowe zabiegi na trądzik: mikrodermabrazja, laser i peelingW terapii trądziku niezwykle ważne jest łączenie kilku metod, daje to bowiem większą... mechaniczne ścieranie zrogowaciałych tkanek za pomocą specjalnego aparatu;*** zabiegi laserowe służące jedynie do usuwania blizn po trądziku; leczenie tej choroby światłem lasera nie zdaje W WĄTKU Liszaj twardzinowy sromu - częsty problem terapeutyczny. Jaka jest przyczyna choroby, czy w terapii mogą byc pomocne pigułki antykoncepcyjne i czy prawdą jest że można usunąc tkankę zmienioną chorobowo, czy usunięcie W ARTYKULE Tuberku*** Rumień stwardniały *** się zapalnymi zmianami guzowatymi umiejscowionych głównie na podudziach. Przebieg choroby jest przewlekły. Ten typ zmian dotyczy głownie kobiet. W powstaniu wykwitów mogą ‹12345...›»z 8
W takich sytuacjach, zwłaszcza jeśli naczyń tych jest niewiele, najczęściej obraz opisuje się jako nieswoisty. Zazwyczaj zdarza się to w przypadku niezróżnicowanej choroby tkanki łącznej, samoistnej sinicy kończyn, cukrzycy, łuszczycy [2, 4, 8]. Podsumowując, badanie kapilaroskopowe w ostatnich latach znacznie zyskało na znaczeniu.
wszystkie Ginekologia Ortopedia Neurologia Dietetyka więcej Kolagenoza a trudności w gojeniu ran Dzien dobry,jestem Kobieta w wieku 41 Lat moim pytaniem jest czy przy chorobie Kolagenoza(nie jest stwierdzona która z odmian) (zażywam od 2 Lat tabletki quenzyl i witamine D3 ) moge poddać sie operacji plastycznej piersi? lekarz chirurgii plastycznej który miałby... Wysokie płytki przy M35 Choruję przewlekle na M35. Biorę Metypred4mg. Od kilku mies żle się czuję reumatolog twierdzi, że to nie od zlewne poty głowy, aż kapie ze mnie, nawet w nocy, czuję się wyniki leukocytoza 16 tys, PLT 617tys. Tak wysokich... Choroba tkanki łącznej i zapalenie naczyń skóry Mam dg choroba tk łacznej nakladajaca sie. Obecnie biore Azathiopryne mam stwierdzone leukocytoklastyczne zapalenie naczyń lat temu zajeta byla tylko jedna stopa, pozniej druga. Wyciszylo sie gdy ponad rok brałam Metypred. Obecnie sa przeciwskazania do brania Jak chronić oczy przy chorobie układu tkanki łącznej? Mam nadwrażliwość na słońce przez chorobę ukl. Tkanki łącznej (prawdopodobnie toczeń).. chciałabym chronić oczy ponieważ muszę je mruzyc, poza tym trochę bolą i lzawia. Jak to zrobić? Dodam ze noszę korekcyjne okulary - wada nie jest wina tocznia. Choroba tkanki łącznej i złe samopoczucie Od8 latMam Dg Chorobe TkankiŁacznej Nakladajaca Mialam Usowane Guzki Reumatoidalne Zbadan Analitycznych Nic Konkretnego Nie Wychodzi Plt630tys AnemiaLeuk16tys Obecnie CzujeSieKiepsko RanoDlonie MamPopychniete Wszystko MiLeci Zrak Na Rzruch Potrzebuje Ok40minOdKilku DniBoli Mnie Maly Staw Wpaliczku Jest Obrzekniety Biore Odkilku Mies... Przewlekła leukopenia i mieszana choroba tkanki łącznej Witam! Od prawie 10 lat leczę się na mieszaną chorobę tkanki łącznej. Przez cały ten okres jestem na sterydoterapi, próbowano również Metotreksat, Quensyl... Moje leukocyty są strasznie niskie- 2,2tys/ul. Co zrobić aby wyjść z ciągnącej się leukopeni? Od stycznia mam... Przeciwciała ANA a ryzyko chorób nowotworowych Przeciwciała ANA 1:640 jąderkowe 1:320 ziarniste (norma lab. 1:160 graniczne 1:320 dodatnie), ujemny panel ENA. Moja mama chorowała i zmarła na toczeń/MCTD, toczeń występował też wcześniej w jej rodzinie. Sam nie mam żadnych objawów, krew, rtg klatki, usg... Przeciwciała ANA2 a leczenie sanatoryjne Witam,proszę mi powiedzieć,dlaczego wystąpienie p/ciał p/jądrowych/ /ANA2 w typie swiecenia ziarnistym i mianie160 wyklucza leczenie sanatoryjne,taką dostałam odpowiedź od lekarza reumatologa a w szpitalu korzystałam z DKF-u i poważaniem Maria
– Układowe choroby tkanki łącznej to dość tajemnicza grupa schorzeń. Przypuszcza się, że ich wspólnym mechanizmem jest autoimmunizacja. To znaczy, że układ odpornościowy myli się i rozpoznaje własne tkanki jako obce, a w efekcie zaczyna je zwalczać.
Choroby tkanki łącznej zaliczane są do chorób o podłożu autoimmunologicznym. Zmiany powstają w wyniku rozwijających się stanów zapalnych w stawach, strukturach okołostawowych oraz kościach. W zależności od zaawansowania choroby, mogą dotyczyć kręgosłupa, stawów biodrowych, kolanowych, skokowych, stawu ramiennego, łokciowego, skokowego a także stawów międzypaliczkowych. W chorobach tkanki łącznej możemy zaobserwować objawy ogólne (mało specyficzne) oraz objawy narządowe. 1. Objawy ogólne chorób tkanki łącznej: spadek masy ciała;osłabienie;gorączka;nocne poty. 2. Objawy narządowe chorób tkanki łącznej w przypadku zajęcia: narządu ruchu – bóle i sztywność stawów, ograniczenie ruchomości, obrzęk i zaczerwienienie stawów, skóry oraz tkanki podskornej, guzki reumatoidalne;nerek – białkomocz, mocznica, niewydolność nerek;mięśnia sercowego – niewydolność naczyń, zawał serca, udar mózgu;płuc – wysięk w opłucnej;układu nerwowego – padaczka, zaburzenia psychiczne. Rozpoznanie chorób tkanki łącznej W celu rozpoznania chorób tkanki łącznej, oprócz badania lekarskiego i przeprowadzenia wywiadu chorobowego należy wykonać: badania laboratoryjne ( morfologia krwi, OB, RF, CRP, anty-CCP);badania obrazowe (tomografia komputerowa, ultrasonografia, RTG). Etiopatogeneza chorób tkanki łącznej Jednoznaczna klasyfikacja chorób tkanki łącznej jest trudna, nadal nie jest do końca poznana ich etiopatogeneza. American Rheumatological Association proponuje następujący podział: © adiruch / 123RF 1. Układowe choroby tkanki łącznej: reumatoidalne zapalenie stawów młodzieńcze przewlekłe zapalenie stawów toczeń rumieniowaty układowytwardzina układowazapalenie wielomięśniowe, zapalenie skórno-mięśniowe martwicze zapalenie naczyń i inne waskulopatie zespół Sjögrena zespoły nakładania 2. Zapalenia stawów z towarzyszącym zapaleniem kręgosłupa zesztywniające zapalenie stawów kręgosłupazespół Reitera łuszczycowe zapalenie stawów zapalenie stawów towarzyszące przewlekłym zapalnym chorobom jelit 3. Choroba zwyrodnieniowa stawów 4. Zapalenie stawów, zapalenie pochewek ścięgien i kaletek maziowych towarzyszące zakażeniu bezpośrednie zakażenie stawówreaktywne zapalenie stawów 5. Choroby metaboliczne i gruczołów dokrewnych, którym towarzyszą choroby stawów nowotwory zaburzenia nerwowo-naczyniowe choroby kości i chrząstek zmiany pozastawowe różne zaburzenia Leczenie chorób tkanki łącznej Leczenie farmakologiczne (niesteroidowe leki przeciwzapalne i przeciwbólowe, steroidy);Fizjoterapia (fizykoterapia, kinezyterapia, masaż leczniczy);Aktywność fizyczna – w zależności od zaawansowania zmian, trening powinien być dobrany indywidualnie, aby nie obciążać za bardzo zmienionych chorobowo miejsc. Celem jest zachowanie właściwej funkcji stawów, zapobieganie sztywności oraz powstawaniu przykurczów w – ma na celu dostarczenie odpowiedniej ilości substancji odżywczych, niezbędnych do budowy oraz regeneracji struktur stawowych. W przypadku planowania leczenia żywieniowego w chorobach tkanki łącznej należy zwrócić uwagę nie tylko na odpowiednią podaż składników odżywczych odpowiedzialnych za budowę oraz regenerację struktur stawowych, ale również wziąć pod uwagę ryzyko rozwoju wielu powikłań, które często towarzyszą chorobom o podłożu autoimmunologicznym. Dietoterapię trzeba zaplanować tak, aby korzystnie wpływała na ogólny stan zdrowia i zapobiegała rozwojowi chorób ze strony układu sercowo-naczyniowego (nadciśnienie tętnicze, miażdżyca, choroba niedokrwienna serca – utrudniają krążenie w naczyniach, a przez to dostarczanie substancji odżywczych, które są niezbędne do odbudowy i regeneracji struktur stawowych); niewydolności nerek, zmianom skórnym. Tłuste ryby (łosoś, halibut, makrela) Zapewniają odpowiednią podaż wielonienasyconych kwasów tłuszczowych z rodziny n-3, poprzez odpowiednią zawartość EPA i DHA działają przeciwzapalnie, obniżając poziom PGE2, leukotrienu LTB4 oraz czynnika TNF – które są antagonistami procesu zapalnego. Zmniejszają ryzyko aterogenezy, w wyniku której dochodzi do pogrubienia ściany naczyń i powstawania blaszki miażdżycowej, działają również kardioprotekcyjnie. Kwasy omega-3 zawarte w tłustych rybach neutralizują w przemianach metabolicznych prozapalny kwas arachidonowy, dlatego zaleca się spożywać ryby przynajmniej 2-3 razy w tygodniu, ok. 150-200g; są źródłem jodu, wapnia i witaminy D, która zwiększa przyswajalność wapnia; zawierają dobrze przyswajalne, pełnowartościowe białko. Orzechy włoskie Oprócz kwasów n-3 zawierają także witaminę E, która ma właściwości przeciwapalne. © ALFREDO COSENTINO / 123RF Oleje roślinne (oliwa z oliwek, olej lniany) Dzięki zawartości nie tylko omega-3, ale także kwasu oleinowego mogą mieć korzystny wpływ na funkcjonowanie i ruchomość stawów. Antyoksydanty (karotenoidy, witamina E, witamina C, selen, cynk) Mają zdolność do hamowania procesów powstawania reaktywnych form tlenu, które tworzą się w zmienionych chorobowo stawach. Karotenoidy Zawierają zeaksantyny oraz kryptoksantyny, które usuwają wolne rodniki nasilające powstawanie stanów zapalnych w obrębie tkanki łącznej, wpływają na opóźnianie starzenia się stawów, a także zapobiegają zwyrodnieniom. Doskonałym źródłem karotenoidów są warzywa i owoce. Należy jednak pamiętać, że ich wchłanianie zachodzi przy udziale tłuszczu, dlatego aby zwiększyć ich absorpcję warto do posiłku dodać np. olej roślinny lub siemię lniane, które zawiera także działającą przeciwzapalnie witaminę E. Kwas askorbinowy Występuje głównie w warzywach (marchew, brokuły, sałata, kapusta, , buraki, seler, warzywa strączkowe, kiełki) i owocach (czarna porzeczka, cytrusy, borówki, żurawina), najlepiej je spożywać w postaci surowej lub gotowanej al dente. Odpowiednia podaż witaminy C jest niezbędna w przypadku chorób tkanki łącznej, ponieważ bierze udział w procesie syntezy kolagenu. Flawonoidy Mają pozytywny wpływ na ściany naczyń włosowatych, wpływając na ich uszczelnienie poprzez hamowanie aktywności enzymów proteolitycznych, co w konsekwencji prowadzi do zwiększenia ich elastyczności oraz wzmocnienia tkanki łącznej w śródbłonku naczyń. Działają również przeciwzapalnie poprzez hamowanie przemian kwasu arachidonowego zapobiegając przy tym powstawaniu prozapalnych prostaglandyn. Flawonoidy możemy znaleźć w wielu roślinach: jasnota biała, skrzyp polny, miłorząb japoński, nawłoć pospolita, a także w owocach cytrusowych, warzywach (brokuły, papryka, pomidory), roślinach strączkowych, herbacie, czerwonym winie i yerba mate. Najbardziej znanym flawonoidem jest kwercetyna i jej glikozydy. Kwercetyna (cebula) i allicyna (czosnek) – mają właściwości przeciwzapalne, bakteriobójcze, działają żółciopędnie i przeciwmiażdżycowo, wpływają na obniżenie ciśnienia tętniczego krwi, ograniczają wytwarzanie powstających podczas stanu zapalnego tkanki łącznej prostaglandyn i leukotrienów. Zioła Bazylia, imbir, kurkuma, anyż, cząber, szałwia, mięta – wpływają pobudzająco na pracę przewodu pokarmowego, wspomagają trawienie i przemianę materii. W niewielkim stopniu mogą również działać przeciwobrzękowo. Żelatyna Badania pokazują, ze skuteczne w przypadku regeneracji stawów mogą być produkty zawierające żelatynę (galaretki owocowe, mięsne, rybne). Nabiał Mleko i produkty mleczne, chude sery i twarogi zawierają białko, które jest składnikiem budulcowym kości i stawów. Produkty pełnoziarniste (razowe) Zawierają więcej błonnika niż produkty pszenne, co wpływa korzystnie na wskaźnik stanu zapalnego (CRP). Warto włączyć do diety grube kasze, płatki zbożowe, pełnoziarniste makarony, pieczywo razowe, brązowy ryż i otręby. © Ronnarong Thanuthattaphong / 123RF Eliminowanie stanu zapalnego Choroby tkanki łącznej mają podłoże autoimmunologiczne, dlatego ważne jest powiązanie diety z wytwarzaniem czynników prozapalnych i wyeliminowanie lub ograniczenie żywności zawierającej związki prowokujące do zwiększonego wytwarzania cytokin prozapalnych. Istnieją zatem również produkty, które należy ograniczyć u osób cierpiących na choroby tkanki łącznej: Jednym ze związków, które przyczyniają się do rozwoju stanu zapalnego jest kwas arachidonowy, jest to wielonienasycony kwas tłuszczowy należący do rodziny kwasów n-6. Spożywany w nadmiarze może działać prozapalnie oraz hamować przeciwzapalne działanie kwasów n-3. Produktami o niskiej zawartości kwasu arachidonowego są: mleko i produkty mleczne, chude sery i twarogi, tłuste ryby, produkty roślinne, oleje i tłuszcze zwierzęce – zbyt duża podaż powoduje zwiększenie ryzyka rozwoju chorób układu sercowo – naczyniowego (miażdżyca, nadciśnienie tętnicze). Nasycone kwasy tłuszczowe wpływają także na zmniejszenie wydzielania kwasu żołądkowego, co utrudnia wchłanianie niezbędnego do odbudowy stawów proste – wpływają na wzrost masy ciała i rozwój otyłości, która może nasilać objawy w przypadku chorób tkanki – nadmiar soli może przyczyniać się do rozwoju chorób układu sercowo-naczyniowego oraz powodować nadmierne wypłukiwanie z organizmu wysokoprzetworzone – ciasta, chipsy, gotowe dania, fast-foody, które mogą wpływać na powstawanie wolnych rodników działających destrukcyjnie na stawy. Kofeina – wpływa negatywnie na przyswajalność wapnia, zmniejsza jego kawa i herbata – mogą zmniejszać przyswajalność białka oraz nasilać utratę wapnia z organizmu. Choroby tkanki łącznej nadal stanowią wyzwanie dla współczesnej medycyny. Jednak ciągłe badania i odkrycia zwiększają szansę na opracowanie innowacyjnej terapii, która pomoże w leczeniu chorób o podłożu autoimmunologicznym oraz będzie zpaobiegała rozwojowi powikłań. Bibliografia: Zdrojewicz Z.,Adamek M., Machelski A., Wócik E., The influence of fatty acids (omega) contained in fish on the man organism, Katedra i Klinika Endokrynologii, Diabetologii, Wydział Lekarski, Uniwersytet Medyczny im. Piastów Śląskich, Wrocław, Med Rodz 2015; 3(18): 137-143Sicińska P., Pytel E., Kurowska J., Koter-Michalak M., Suplementacja kwasami omega w różnych chorobach, Postepy Hig Med Dosw (online), 2015; 69: 838-852Krajewska-Włodarczyk M., The gastrointestinal tract microbiom in connective tissue diseases, Przegląd Lekarski 2017 / 74 / 2Sébastien Lucas, Yasunori Omata, Jörg Hofmann, Martin Böttcher, Aida Iljazovic, Kerstin Sarter, Olivia Albrecht, Oscar Schulz, Brenda Krishnacoumar, Gerhard Krönke, Martin Herrmann, Dimitrios Mougiakakos, Till Strowig, Georg Schett, Mario M. Zaiss. Short-chain fatty acids regulate systemic bone mass and protect from pathological bone loss. Nature Communications, 2018; 9 (1)Grzymisławski M., Gawęcki J., Żywienie człowieka zdrowego i chorego, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2015Petersson S., Philippou E., Rodomar C., Nikiphorou E., The Mediterranean diet, fish oil supplements and Rheumatoid arthritis outcomes: evidence from clinical trials, Autoimmunity Reviews Volume 17, Issue 11, November 2018, Pages 1105-1114Skotnicka M., Role of herbs in nutrition of elderly people – a pilot study, Probl Hig Epidemiol 2013, 94(3): 635-638Bout-Tabaku S., General Nutrition and Fitness for the Child with Rheumatic Disease, Pediatric Clinics of North America Volume 65, Issue 4, August 2018, Pages 855-866Mehra P., Henry CH., Giglou KR., Temporomandibular Joint Reconstruction in Patients With Autoimmune/Connective Tissue Disease, J Oral Maxillofac Surg. 2018 Aug;76(8):1660-1664I. Zimmerman-GórskaI., Postępy Reumatologii Klinicznej, s. 43-50; Warszawa 2014; Wydawnictwo Lekarskie PZWL; ISBN 978-83-200-4805-6
. s073yaaxzl.pages.dev/225s073yaaxzl.pages.dev/37s073yaaxzl.pages.dev/396s073yaaxzl.pages.dev/856s073yaaxzl.pages.dev/301s073yaaxzl.pages.dev/989s073yaaxzl.pages.dev/658s073yaaxzl.pages.dev/156s073yaaxzl.pages.dev/128s073yaaxzl.pages.dev/395s073yaaxzl.pages.dev/843s073yaaxzl.pages.dev/354s073yaaxzl.pages.dev/605s073yaaxzl.pages.dev/266s073yaaxzl.pages.dev/926
choroby tkanki łącznej forum
